Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Λιάνα Κανέλλη..

Απόγνωση..


οι άμεσες κυβερνητικές λύσεις*

Ο νέος ιστορικός εθνικός και κοινωνικός συμβιβασμός πρέπει να εκφραστεί άμεσα και στο κυβερνητικό επίπεδο με ασφαλή τρόπο που δεν θα επιτρέπει καμία κυβερνητική παράλυση ή διαταραχή της πολιτικής σταθερότητας εν όψει των πλέον κρίσιμων αποφάσεων για το μέλλον της χώρας. Οι άμεσες εναλλακτικές δεν είναι πολλές τουλάχιστον στη σημερινή συγκυρία.
Ή ανασυντάσσεται και πλαισιώνεται το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα με μια εθνική και κοινωνική συμφωνία, με συναπόφαση και συνευθύνη για τα θεμελιώδη ζητήματα της νέας διαπραγμάτευσης με την ευρωζώνη, ενδεχόμενα και με την προσθήκη ενός δύο κατάλληλων προσώπων ευρύτερης αποδοχής σε κρίσιμους κρίκους για το πρόγραμμα διάσωσης.
Ή μετεξελίσσεται σε κυβέρνηση έκτακτης εθνικής ανάγκης με Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής τουλάχιστον στο χρονικό διάστημα που απαιτείται για τον οριστικό διακανονισμό του ευρωπαϊκού πλαισίου διαχείρισης του ελληνικού χρέους και την έγκαιρη έναρξη λειτουργίας του νέου Ευρωπαϊκού Ταμείου (ΕSM).
Είναι γνωστά τα συν, πλην και οι δυσκολίες για την πραγμάτωση αυτών των δύο εναλλακτικών λύσεων. Αλλά δεν πρέπει να αποτελέσουν άλλοθι της παθητικότητας και της απραξίας εν όψει των κινδύνων που αντιμετωπίζει η χώρα. Είναι αδιανόητο να παριστάνουμε τους αφ’ υψηλού παρατηρητές και σχολιαστές.
Σε περίπτωση αξιόπιστης και λειτουργικής συναινετικής λύσης πρέπει να οριστεί η ημερομηνία των εκλογών τουλάχιστον ένα χρόνο μετά. Αντίθετα, οι εκλογές σε αυτή την ευαίσθητη συγκυρία είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε παρατεταμένη αστάθεια, σε γενίκευση του χάους και της διοικητικής κατάρρευσης, σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, σε αναλώσιμες κυβερνήσεις ολίγων μηνών και θα ενισχύσουν την ισχυρή τάση στους εταίρους να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα σε καραντίνα προς τη χρεωκοπία και την έξοδό της από το ευρώ. Μην ξεχνάς σκεπτόμενε πατριώτη ότι με τις εκλογές που επιχείρησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος εν μέσω μικρασιατικής εκστρατείας επιταχύνθηκε ο δρόμος προς την ολική καταστροφή.
Μακάρι να ήταν άμεσα εφικτή μια ριζική ανασύνθεση της πολιτικής ζωής. Προσωπικά τάσσομαι υπέρ μιας νέας ιδρυτικής φάσης. Ωστόσο αυτό που προέχει είναι να κρατήσουμε το κεφάλι της Ελλάδας έξω από το νερό «μ’ ό,τι υπάρχει» διαθέσιμο «και βλέπουμε», με την ενεργοποίηση όλων των πατριωτικών δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας.

Μ’ αυτή την αναλυτική εξομολόγηση σκεπτόμενε πατριώτη ήθελα να σε βάλω σε σκέψεις. Κράτα ό,τι εσύ κρίνεις. «Όλο τον κόσμο να ρωτάς, τη γνώμη σου ακολούθα», λέμε στην Κρήτη. Σ’ αποχαιρετώ με την ευαγγελική ρήση: Γρηγορείτε, ποτέ δεν ξέρετε ούτε τη μέρα ούτε την ώρα!

* Από το ιστολόγιο του Μίμη Ανδρουλάκη http://mimisandroulakis.blogspot.com/2011/10/blog-post_09.html#disqus_thread

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Mάθατε τα "ΝΕΑ" ;



Επιστολή του Τάσου Αναστασίου προς την ΕΣΗΕΑ.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Εργάζομαι από 10ετίας στα «Νέα» ως σκιτσογράφος-γελοιογράφος και κατά την περίοδο αυτή η διεύθυνση της εφημερίδας ενέκρινε τη δημοσίευση χιλιάδων πολιτικών γελοιογραφιών μου, χωρίς κάποια λογοκριτική διάθεση.
Η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην μετά την ανάληψη της διεύθυνσης από τον κ. Μεμή, ο οποίος περιόρισε τη δημοσίευση των σκίτσων μου στο ελάχιστο, «κόβοντας» ό,τι δεν συναινούσε με την κυβερνητική πολιτική.
Παράλληλα ειδοποιήθηκα μέσω τρίτων «να ρίξω νερό στο κρασί μου» – προφανώς για να εξασφαλίσω ένα ευνοϊκό για εμένα εργασιακό καθεστώς.

Το δημοσιογραφικά απαράδεκτο καθεστώς πολιτικής λογοκρισίας και φίμωσής μου επιδεινώθηκε εδώ και έξι μήνες περίπου, με τον πλήρη αποκλεισμό μου από κάθε δημοσίευση. Αυτό συνέβη όταν μου προτάθηκε ανεπισήμως να παραιτηθώ (με αποζημίωση) κι εγώ φυσικά αρνήθηκα.
Έκτοτε, δεν έχει δημοσιευτεί ούτε μία από τις γελοιογραφίες που ανελλιπώς παραδίδω στη σύνταξη καθημερινά.
Ακολούθησε συνάντηση με τον κ.Μεμή, κατά την οποία μου ανακοίνωσε την απόφασή του να με απολύσει – ενώ υποστήριξε ότι οι γελοιογραφίες μου δεν δημοσιεύονται… για να συνηθίσω. Ως κύρια αιτία της επικείμενης απόλυσής μου επικαλέστηκε τους συνήθεις οικονομικούς λόγους, στη συνέχεια όμως της συζήτησής μας τόνισε ότι στις τρέχουσες συνθήκες πολιτικής έντασης δεν μπορεί η εφημερίδα να «αντέξει» αντιπολιτευτικές
τοποθετήσεις.


Ως προς τους προαναφερόμενους «οικονομικούς λόγους» της επικείμενης απόλυσής μου, αξίζει να σας ενημερώσω ότι το τιμ της εφημερίδας έχει ενισχυθεί προσφάτως με νέα τοποθέτηση συναδέλφου-σκιτσογράφου.

Με βάση τα παραπάνω σας ζητώ:
Να ενεργήσετε έτσι ώστε να τερματιστεί το καθεστώς δημοσιογραφικής μου φίμωσης και πολιτικής μου δίωξης και να αποκατασταθούν οι παλαιές ομαλές εργασιακές συνθήκες. Αυτό είναι το κύριο αίτημά μου.

Να ενεργήσετε έτσι ώστε να αποτραπεί η απειλούμενη απόλυσή μου – μια απόλυση με καθαρά πολιτικά κίνητρα, που δεν τιμά κανέναν και παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε άλλου είδους καθεστώτα.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

Τάσος Αναστασίου

http://www.cartoonists.gr/full_news.php?newsid=626

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

4 χρόνια " Πλάκα Κάνεις..! "

Γιορτάζοντας τα 4 χρόνια από τη δημιουργία αυτού του ιστολογίου, αποφάσισα να επανέλθω, εγκαινιάζοντας αυτή τη νέα περίοδο με τη δημιουργία μιας καινούργιας σειράς.

Επιτρέψτε μου να σας συστήσω τους ήρωες..

Ο Καραγκιόζης. Νομίζω ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.. ο Καραγκιόζης είναι ο πιο δημοφιλής λαϊκός μας ήρωας και παρ'όλο που κάποιοι-ανθέλληνες!- τον κατηγορούν ως ..τουρκόσπορο, εκείνος εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να εκφράζει όλα τα προτερήματα και τα κουσούρια του ελληνικού λαού. Γι αυτό και όλα αυτά τα χρόνια, διάφοροι "σκοτεινοί κύκλοι" συνηθίζουν να του φορτώνουν στην καμπούρα του ολοένα και περισσότερα βάρη, άλλοτε για να τον εξυψώσουν κι άλλοτε για να τον συκοφαντήσουν... Για παράδειγμα, αμέσως μετά τον "Καραγκιόζη φούρναρη", ακολούθησαν "ο Καραγκιόζης Ευρωπαίος", "ο Καραγκιόζης εκσυγχρονιστής", "ο Καραγκιόζης στη Σοφοκλέους", "ο Καραγκιόζης ολυμπιονίκης", "ο Καραγκιόζης νταβατζής", "ο Καραγκιόζης κουμπάρος", "ο Καραγκιόζης μοναχός στη Μονή Βατοπεδίου" και άλλα πολλά..
Στις μέρες μας οι παραστάσεις καλά κρατούν, με τον ήρωά μας να πρωταγωνιστεί ως "ο Καραγκιόζης κοπρίτης", "ο Καραγκιόζης τζαμπατζής", "ο Καραγκιόζης αγανακτισμένος", "η συντεχνία του Καραγκιόζη" και "ο Καραγκιόζης και το φάντασμα της ελληνικής Χρεοκοπίας"...

Ο Μπάρμπα-Γιώργος. Είναι ο -επίσης δημοφιλής- θείος του Καραγκιόζη. Ορεσίβιος, φουστανελάς, ρωμαλέος κι ευέξαπτος, αποτελούσε πάντα το σήμα κατατεθέν της αθάνατης ελληνικής λεβεντιάς και του αγνού, λαϊκού πατριωτισμού...
Δυστυχώς όμως, μετά από μακροχρόνιες επεμβάσεις και πειράματα, μέσα σε ανήλιαγα βορειοατλαντικά και ευρωενωσιακά εργαστήρια, η γνώριμη φιγούρα του ήρωά μας μεταλλάχθηκε.. Η σημερινή του μορφή είναι το αποτέλεσμα της ανάμιξης του αρχαίου ελληνικού κλέους με την θεόπνευστη βυζαντινή κατάνυξη, τσιγαρισμένα στο αθάνατο κρασί του εικοσιένα..

Ας περιπλανηθούμε λοιπόν, μαζί με τους πάσχοντες κεντρικούς μας ήρωες, σε ένα επικίνδυνο ταξίδι αυτογνωσίας, με φόντο τα γραφικά ερείπια μιας "χρεοκοπημένης Ψωροκώσταινας"...

Καλή ανάγνωση..
Κ.Ρ.

Κείνο που με τρώει...

Αβάντι μαέστρο...