Φόλα (2)

Το όνομα λοιπόν του"συναδέλφου μου" είναι Guillermo Habacuc Vargas‏.

Ένας 50χρονος καλλιτέχνης απ' την Κόστα Ρίκα.

Δεν θα γράψω πολλά..

Νομίζω ότι τα σκίτσα που ακολουθούν, θα σας κατατοπίσουν.

"Η Τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά σαν τον καθρέφτη, μα σαν φακός να μεγεθύνει", έγραφε ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι. Δεν ξέρω λοιπόν αν είναι Τέχνη αυτό που παρουσίασε ο Γκιγέρμο, σίγουρα πάντως δεν είναι καλή Τέχνη(σύμφωνα με το Μαγιακόφσκικο πρότυπο).

Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης είναι σίγουρος ότι κατέδειξε ένα πρόβλημα. Και είναι αλήθεια ότι δεκάδες εκατοντάδες ζώα αφήνονται να πεθάνουν καθημερινά σε όλο τον πλανήτη.

Δεν μας έδειξε όμως ούτε τη ρίζα του προβλήματος, ούτε και πρότεινε κάποια λύση..

Ίσως το μόνο που τον ενδιέφερε τελικά ήταν το να "πρωτοτυπήσει" και να "σοκάρει", όπως "πρέπει" να κάνει κάθε μοντέρνος καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του..

Τι γίνεται όμως με το κοινό του;Πόσο εύκολα σοκαριζόμαστε τελικά; Και πώς αντιδρούμε σε όλα αυτά που μας σοκάρουν καθημερινά;

Μέρα με τη μέρα έχουμε την τάση να προσπερνάμε τα πάντα γύρω μας. Την πείνα, την ανέχεια, την ανεργία, τον στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας, το μέσον, τη μίζα, τη διαφθορά, τις σφαγές, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τα κατασταλτικά μέτρα, την καταστροφή του περιβάλλοντος...

Μέρα με τη μέρα γινόμαστε περισσότερο κυνικοί και λιγότερο άνθρωποι.

Ο Καπιταλισμός είναι κυνικός από τη φύση του. Και απαιτεί τον ίδιο κυνισμό, τόσο από τους καλλιτέχνες, όσο και από το κοινό τους.

Η καθημερινή πάλη ενάντια στον κυνισμό και την αδιαφορία, είναι πάλη υπέρ επιστροφής της χαμένης μας ανθρωπιάς..

..που είναι πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα!..