Νοέμβρης '73

"Τη μέρα αυτή που διάλεξα ~ Εδώ μπροστά σας να σταθώ Τραγούδια και μισόλογα ~ Στο φως να καταθέσω Πώς πήρα τέτοια απόφαση ~ Δεν ξέρω αν θ' αντέξω Η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό Νοέμβρης ήταν τη χρονιά ~ Που εδώ γινόταν του χαμού Εγώ ήμουν δεκαεννιά ~ Κι αυτή εβδομήντα τρία Και να που ερωτεύτηκα ~ Κάποια χρονολογία Κι ο έρωτας κρατάει για καιρό... Μα έχει ο καιρός γυρίσματα ~ Μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ Μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου ~ Εκεί γύρω στα σαράντα Στα κόμματα γαντζώθηκαν ~ Κι εγώ δεν ξέρω τι να πω Και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα... Η απόσταση μας έσωσε ~ Μα οι θύμησες πληγώνουνε Και λέμε σα βρισκόμαστε ~ Τα ίδια και τα ίδια Μα νιώθω σα μικρό παιδί ~ Που πάλι το μαλώσανε Και φεύγω σε μια άγονη επαρχία... Κοιτάζω πάλι πίσω μου ~ Δυο γιους απόκτησα κι εγώ Δεκαεννιά Νοέμβρηδες μου βάρυναν την πλάτη Σημαίες και γαρύφαλα ~ Εμπόριο κι απάτη

Και λόγοι επισήμων στο κενό...

Κρατάω το στόμα μου κλειστό ~ Τα χείλη μου ματώσανε

Κι αυτοί που μας προδώσανε ~ Ανέραστοι να μείνουν

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε, ~ Αυτό έχω μόνο να τους πω

τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν..."

Διονύσης Τσακνής, "Νοέμβρης '73"